Janusz Miliszkiewicz – człowiek-instytucja – w swojej wspomnieniowej książce próbuje utrwalić odchodzący świat. Świat, w którym mieliśmy do czynienia z dziennikarzami, a nie z mediaworkerami, gdzie Wikipedia nie stanowiła krynicy wszechwiedzy. Świat kolekcjonerów i miłośników sztuki, którzy pieniądze traktowali jako środek do celu, a nie
Rzetelność historyczna to nie tylko ścisłe przekazywanie faktów. To również takie ich przekazywanie, by dać odbiorcy możliwie pełny obraz tego, co się działo bądź tego, co pisano i mówiono. Nie tak dawno w DWU.TYGODNIKU poddano krytyce próby jednostronnego patrzenia na polską przeszłość w stylu „Chamstwa”.
Dzieje Wielkiej Emigracji to skomplikowana sieć ludzi, ugrupowań, powiązań, która wciąż stanowi pole do popisu dla badaczy. Przede wszystkim badaczy idei i poglądów. Piotr Kuligowski zajął się poglądami – ewoluującymi w ciągu kilku dziesięcioleci – czterech działaczy emigracyjnej lewicy: Jana Czyńskiego, Jana Nepomucena Królikowskiego, Henryka
Instytut Pamięci Narodowej ma nowego prezesa. Po pasywnym i mało energicznym Jarosławie Szarku przychodzi człowiek młodszy, o opinii rzutkiego i sprawnego menedżera. Oczekiwania są wielkie, a kandydat budzi jeszcze większe nadzieje. Pomińmy postulaty likwidacji IPN. Są niebezpieczne i głupie, co w sumie łączy się w
Po modzie na Wielką Lehię – na szczęście, ograniczoną do pewnych kręgów czytelników – przyszła moda na ożywianie marksistowskiego podejścia do historii. A nawet nie tylko marksistowskiego, lecz charakterystycznego dla wszystkich totalizmów. I tych z przeszłości, i tych, które dzisiaj chcą nam zbudować nowy, wspaniały
„Na początku było słowo, złe słowo (…) I to złe słowo było Polaka przeciwko innemu narodowi, Niemca przeciwko innemu narodowi. Europa została tym złym słowem podzielona”. Dywagacje gdańskiego urzędnika na temat przyczyn wybuchu II wojny światowej weszły już do księgi kuriozów. Aż dziw, że cytat
Rozmowa z Michałem Gniadkiem-Zielińskim, redaktorem naczelnym „Clepsydry”. W ostatniej dekadzie na polskim rynku jak grzyby po deszczu powstają nowe tytuły popularyzujące historię. Ta „popularyzacja” w wielu przypadkach sprowadza się do serwowania czytelnikowi mieszanki faktów i wymysłów, podanych w sensacyjnej otoczce. „Clepsydra” chce pogodzić popularną formę
Ciekawe źródło historyczne – zwłaszcza wspomnienia o osobach, wydarzeniach i miejscach, które autor znał osobiście – może być i pomocą dla badaczy, i wydawniczym sukcesem. Wszystko zależy, jak redaktor i wydawca podejdą do edycji. Wspomnienia czy zapiski podane sauté mogą okazać się materiałem mało przydatnym
Zmiażdżę powstańcze plemiona strumieniami krwi i pieniędzy – to cytat z generała Lothara von Trothy, dowódcy wojsk Cesarstwa Niemieckiego w wojnie przeciw plemionom Herero i Nama. Trotha dotrzymał słowa. W latach 1904-1908 roku na terenie ówczesnej kolonii Niemiecka Afryka Południowo-Zachodnia (dzisiejsza Namibia) zamordowano ok 65
Chamberlain wymachujący kartką papieru na londyńskim lotnisku należy do zdjęć-symboli ubiegłego stulecia. Symboli nie tyle naiwności, co postawy strusia – chowania głowy w piasek z irracjonalną wiarą, że problemy rozstrzygną się same. Polityka ugłaskiwania hitlerowskich Niemiec nie wzięła się jednak znikąd, a była konsekwencją stosunku