Informacja, która jeszcze niedawno była sercem i sensem gazety, w ostatnim czasie przeszła dużą i niezwykle szybką ewolucję – wraz ze zmianami cywilizacyjnymi i technologicznymi. Dotyczy to również sfery pojęć: kto dzisiaj, zwłaszcza z młodszego pokolenia, pamięta poczciwe określenie „kaczka dziennikarska”? Mamy za to, stosowany w codziennej mowie często i nie zawsze z sensem, „fake news”.

„Kultura dziennikarska w Europie Zachodniej i w Stanach Zjednoczonych opiera się przede wszystkim na jednym z najstarszych gatunków dziennikarskich, jakim jest news” – zauważa Marek Palczewski. Jego książka, oprócz niezwykle starannie opracowanej części teoretycznej, zawiera rys historyczny informacji na tle dziejów prasy, od jej najstarszych form, czyli od czasów starożytnych. Najbardziej ciekawe i użyteczne są rozdziały, w których autor analizuje teorie wartości informacyjnych. Przydadzą się nie tylko obecnym i przyszłym dziennikarzom, lecz przede wszystkim osobom, które zawodowo zajmują się komunikacją – rzecznikom prasowym, doradcom wizerunkowym i PR-owcom. Parafrazując Żelaznego Kanclerza można powiedzieć, że obywatele nie powinni wiedzieć, jak robi się kiełbasę i media, jednak specjalistów nic od tego obowiązku nie zwalnia.

Apetyt czytelnika zaostrza ostatnia część książki, dotycząca dyskursu o końcu dziennikarstwa i kryzysie newsów. Zaledwie sygnalizuje wiele istotnych wątków, o których chciałoby się przeczytać znacznie więcej. Miejmy nadzieję, że autor w przyszłości poświęci temu tematowi osobną pracę, bo byłoby o czym czytać!

Marek Palczewski: Teorie newsa: historia – definicje – konteksty – dyskursy newsa w kręgu kultury zachodniej. Warszawa, Elipsa, 2018

(asm)