Wreszcie jest – zapowiadany od wielu tygodni album wydawnictwa BOSZ, poświęcony Tamarze Łempickiej. Nie jest to pozycja tania (kosztuje sto złotych z okładem), ale z pewnością warta swojej ceny. Otrzymaliśmy bowiem publikację, która – oprócz wspaniałych reprodukcji – zawiera interesujące eseje na temat artystki. Artystki, która, co trzeba ze wstydem przyznać, do niedawna była bardziej znana za granicą niż w Polsce.

Łempicka czterdzieści lat po swojej śmierci pozostaje najlepszą ambasadorką Marki Polska na szerokim świecie. W istocie symbolizuje to, co może uczynić Polskę i polską kulturą godnymi zainteresowania w oczach współczesnych. Już z racji pochodzenia pokazuje, że nasze dziedzictwo kulturowe wzrastało w wieloetnicznym kręgu, zaś polskości nie da się mierzyć kryteriami narodowościowymi ani wyznaniowymi. Tamara była skandalistką, co czyni jej biografię tym ciekawszą, ale jednocześnie skandalistką wielką. Artystką wielkiego formatu, która nie musiała barwnym życiorysem robić sobie dodatkowej reklamy.

W ostatnim roku do księgarń trafiło kilka pozycji poświęconych malarce. Mówiąc oględnie, bardzo różnej wartości. W tym gronie album wydawnictwa BOSZ zajmuje poczesne miejsce. Także pod względem edytorskim: dzięki użyciu specjalnego papieru reprodukcje są naprawdę wybitnej jakości. Dodatkową wartością są eseje poświęcone malarce i jej twórczości, pióra Marii Anny Potockiej (szefowej krakowskiego MOCAK-u) i Marissy de Łempickiej, prawnuczki artystki. Całość zamyka kalendarium biograficzne.

To pozycja i dla tych, którym bliska jest dwudziestowieczna sztuka, i dla tych, którzy przygodę z nią dopiero zaczynają. Jeśli ktoś szuka niebanalnego prezentu pod choinkę – ten będzie z pewnością trafiony.

Tamara Łempicka. Olszanica, BOSZ, 2020.

(asm)